‘Als ik naar mijn werk ga, krijgt Fred een lijstje met huishoudelijke taken’

‘Fred? Oh, maar die vind je wel. En als het niet lukt, vraag je het maar. Iedereen kent hem’. Op zoek naar een stel trouwe gasten van de Graspol, hoeven we alleen maar naar het midden van het terrein te wandelen. Daar zitten ze, Fred en Ans, aan de route naar het prachtige sanitair gebouw, waar iedereen dagelijks langskomt. ,,Veel centraler kun je niet zitten”, glimlacht Fred. ,,En veel mooier ook niet. We hebben een plek van tweehonderd vierkante meter. Als de camping helemaal vol is, heb je nog steeds je privacy. Niet dat we die echt heel hard nodig hebben, we zijn niet zo in onszelf gekeerd.”

Fred en Ans zijn van april tot oktober op De Graspol. Van daaruit gaat ze naar haar werk in Eindhoven. ,,Een half uurtje na het werk horen we alleen nog maar vogeltjes”, klinkt het meer dan tevreden. En als op commando strijkt een zwerm mussen op hun veldje neer. ,,Die geven we voer, vandaar dat ze hier zijn. We hebben ook onze eigen eekhoorn. Leuk joh.”

,,We houden van gezelligheid”, zegt Ans, ,,maar het moet ook weer niet ‘te’ zijn. We zijn blij dat we hier zijn, zonder gillende kinderen om ons heen. Dan loop je ook niet het risico dat je opeens een bal of een frisbee in je bord hebt liggen.”

En wat doet Fred de hele dag? ,,Die krijgt een lijstje met opdrachten”, lacht Ans. ,,Klopt”, beaamt Fred. ,,Ik moet het chemisch toilet schoonmaken en het ‘huis’ poetsen. Ik heb een zwaar leven.”