‘Die Opel Corsa leek heel wat, maar we zaten bovenop elkaar’

,,We staan eigenlijk op het punt om te gaan fietsen, maar je mag wel even aanschuiven, hoor. Geen probleem.”

Die ene zin zegt alles over het leven van Ankie en Leo, die sinds 202 op Tamaring logeren. Ze zijn waar ze van houden: gemoedelijk, prettig in de omgang. En ze hebben, als gepensioneerde ambtenaar en receptioniste, geen enkele haast. ,,We zijn van plan om vandaag een museumpje te pakken. En een balletje eten bij Loetje, dat ken je wel.”

Zeker kennen we de ballen van Loetje. Ze zijn bijna net zo beroemd als z’n biefstukken. Niet echt campingvoedsel, overigens. Maar Ankie en Leo hebben er al zoveel jaren opzitten als campinggasten, dat ze dispensatie verdienen. ,,Ik ging van kleins af met mijn ouders mee kamperen”, herinnert Leo zich nog prima. ,,Het was half jaren zestig, we zaten met z’n zessen in een Opel Record met zo’n imperiaal op het dak. Dat was voor die tijd een grote auto, maar je zat bovenop elkaar. Richting Oostenrijk ging het, dat waren prachtige avonturen.”

Dat is nu anders. De twee hebben een prachtige caravan, op een al even comfortabele plek op Tamaring. ,,Alles op deze camping is uitstekend in orde”, prijs Ankie het werk van Jan en zijn crew. ,,De camping zelf is schoon, de toiletten en douches worden keurig onderhouden. In het voorjaar staan we altijd op een lek met wat schaduw, in het najaar zoeken we meer de zon. Dat is genieten, hoor.”

En dan gaan ze toch echt op pad. Al fietsend genieten van de schitterende omgeving. Van Loetje. Maar vooral van elkaar…