‘Voor zonsopkomst reeën en vossen op de camping? Joh, dan slapen wij nog’

Hond Saartje heeft het naderende bezoek al veel eerder gespot dan baasjes Ab en Marion. Het beestje trippelt nieuwsgierig heen en waar een de riem. Waarschijnlijk zwevend tussen twee gedachten: ‘Is dat goed volk of moet ik de baasjes beschermen?’

Die baasjes houden van gezelligheid. Een zonnebloem hier, een bloembak daar, ze hebben hun campingplek gezellig ingericht. Het kopje thee met koekje doet de rest. ,,We hebben deze seizoenplek voor het derde jaar”, trapt Ab af, terwijl Marion het theewater opzet. ,,We zochten rust. Nou, dat hebben we hier wel gevonden.”

Even afgezien van beheerder Jeroen op zijn grasmaaier heeft Ab gelijk. Het Groene Bos is een oase van rust en ruime plekken. ,,En alles is hier schoon en goed onderhouden”, vervolgt Ab. ,,En het is niet heel toeristisch in de omgeving. Je ziet vaak dezelfde mensen, die allemaal op hun rust zijn gesteld.”

Dat hij en Marion elkaar een heel seizoen op elke vierkante meter tegenkomen, Frans vindt het alleen maar gezellig. ,,Je kunt elkaar hier niet ontlopen, maar dat willen we ook niet. Straks gaan we koken en dat doen we ook weer samen.”

De caravan waarin ze logeren, is een luxe wereld vergeleken bij de tent waarmee ze ooit begonnen. ,,Dat was ook leuk”, zegt Marion, ,,maar op een bepaald moment wil je toch meer comfort. Toen hebben we deze caravan uiteindelijk gekocht en we zijn blij dat we op deze camping terecht zijn gekomen.”

Al dat rondreizen, daar heeft vooral Ab zijn bekomst van. ,,Het is op de weg niet plezieriger geworden, met al die mensen die haast hebben. Ik vind dat heel onaangenaam, vandaar dat we een seizoenplek zochten. Het is hier vredig en rustig.”

En er lopen naar verluidt reeën en vossen rond de caravans. Ab moet lachen. ,,Ja, ik heb dat ook gehoord, maar ik heb er nog nooit een gezien. Rond die tijden slapen wij nog…”